Ks. Tadeusz Leśniewicz (1922 - 1996)
Ks. Tadeusz Leśniewicz urodził się 4 stycznia 1922 r. w Kłecku, w woj. poznańskim z ojca Leona i matki Agnieszki z domu Ślebioda. Ojciec jego był drogerzystą. Szkołę podstawową ukończył w Kłecku. Do Liceum im. Bolesława Chrobrego uczęszczał w Gnieźnie. W listopadzie 1939 roku został wywieziony przez okupanta do Niemiec, gdzie pracował na gospodarstwie na roli. Uwolniony przez wojska amerykańskie, 29 czerwca 1945 roku wrócił do Kraju. Po powrocie z obozu, z chwilą otwarcia szkół, kontynuował naukę w Liceum w Gnieźnie, gdzie zdał maturę w maju 1947 r. Po uzyskaniu świadectwa maturalnego, zaraz zgłosił się do Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Ks. Prałat Kazimierz Roesler, proboszcz parafii św. Jerzego i Jadwigi w Kłecku, w świadectwie moralności napisał: "kandydat odznacza się wielką skromnością i szczerą pobożnością". Studia filozoficzne odbył w latach 1947-1949 w Arcybiskupim Seminarium w Gnieźnie, a studia teologiczne w latach 1949-1953 w Arcybiskupim Seminarium w Poznaniu. Ks. Rektor Arcybiskupiego Seminarium w Poznaniu w opinii do święceń kapłańskich odnotował, że "Ks. Diakon Tadeusz Leśniewicz jest człowiekiem z gruntu dobrym, jest niezwykle uczynny w stosunku do drugich, wydatnie pomagał w zespołowej pracy seminaryjnej w Samopomocy wydawniczej alumnów. Do pracy kapłańskiej gotuje się sumiennie i z wielkim zapałem. Święcenia kapłańskie otrzymał w Katedrze Gnieźnieńskiej 30 maja 1953 roku z rąk Ks. Kard. Stefana Wyszyńskiego. Jako kapłan wyświęcony dla Kościoła Gnieźnieńskiego pracował w następujących placówkach:- od 31.7.1953 r. - na pierwszej placówce jako wikariusz pracuje w Nakle, w parafii Św. Wawrzyńca; - od 15.7.1957 r. - wysłany do Archidiecezji Warszawskiej, w ramach pomocy diecezjalnej, pracuje jako wikariusz w Grójcu; - od 31.10.1959 r. - jako proboszcz pracuje w parafii Św. Kazimierzu w Łochowie; - od 31.10.1969 r. - jest proboszczem parafii Św. Antoniego w Bydgoszczy. Na tej placówce był bardzo gorliwym duszpasterzem, lubianym i cenionym przez parafian. Gorliwie pracował nad wystrojem świątyni. Całą świątynię wyłożył nową posadzką - płyty lastrykowe, wyposażył nawę główną w nowe ławki, nowe konfesjonały, dwa boczne ołtarze, w prezbiterium ołtarz soborowy i wiele innych cennych prac wykonał w kościele i na plebanii, którą całkowicie wyremontował. Miał wielką łatwość w nawiązywaniu przyjaznych kontaktów z parafianami. Niekiedy jednak tej wspaniałej umiejętności nie potrafił wykorzystać ze swoimi współpracownikami. Jako proboszcz rozpoczął starania o pozwolenie na budowę nowej plebanii przy kościele. - od 1.7.1983 r. - ponownie obejmuje parafię w Łochowie. Tutaj kontynuuje z kapłańskim poświęceniem pracę duszpasterską. Po wielu staraniach wybudował plebanię, której parafia do tej pory nie posiadała. Tutaj po kilku latach intensywnej pracy zaczyna poważnie chorować. - od 1.7.1987 r. - na własną prośbę przeniesiony w stan spoczynku. Zamieszkał w własnym domku w Bydgoszczy przy ul. Lubawskiej - w parafii Św. Antoniego z Padwy. Będąc w stanie spoczynku poddał się intensywnemu leczeniu. Po jakimś czasie dochodzi do pełni sił i dorywczo pomaga w duszpasterstwie w różnych parafiach. Nawet poprosił o samodzielną placówkę duszpasterską. Ks. Arcybiskup Henryk Muszyński przychylając się do jego prośby powierzył Ks. Tadeuszowi Leśniewiczowi z dniem: - 1.9.1992 r. samodzielną placówkę duszpasterską w Bieganowie i Zielińcu. Intensywna praca duszpasterska spowodowała już po kilku miesiącach nawrót groźnej choroby. Ks. Tadeusz Leśniewicz ze względu na stan zdrowia poprosił o zwolnienie go z tego obowiązku. Ks. Arcybiskup Metropolita przychylił się do tej prośby i z dniem 15 kwietnia 1993 roku przeszedł w stan spoczynku. Ponownie zamieszkał w swoim domu w Bydgoszczy. Po kilku miesiącach ciężkiej choroby i pobycie w szpitalu powrócił do zdrowia i w miarę swoich możliwości jeszcze stale służył swoją pomocą w parafii Św. Antoniego na Czyżkówku. W trzeciej dekadzie sierpnia 1996 roku nagle wystąpiło całkowite osłabienie organizmu i natychmiastowe intensywne zabiegi lekarskie w szpitalu im. Biziela już nic nie pomogły. Zmarł 10 września 1996 r. w Szpitalu Biziela w Bydgoszczy. Pogrzeb Ks. Tadeusza Leśniewicza odbył się w dniu 14 września 1996 roku w Bydgoszczy. Mszy św. pogrzebowej koncelebrowanej przewodniczył ks. biskup Jan Czerniak. Kazanie podczas Mszy św. wygłosił Ks. Kan. Kazimierz Kamiński, proboszcz parafii Św. Maksymiliana Kolbego z Osowej Góry. Ciało złożono do grobu na cmentarzu parafialnym parafii Św. Antoniego z Padwy. W obrzędach pogrzebowych uczestniczyło 53 kapłanów oraz bardzo licznie zgromadzeni wierni z parafii Św. Antoniego i Św. Kazimierza z Łochowa. /Ks. Eugeniusz Barełkowski dziekan/