Ks. Feliks Gibasiewicz (1867 - 1930)
Dnia 27 grudnia 1930 r. księża dekanatu Jarocińskiego złożyli do wiecznego spoczynku swego dobrego kolegę, a parafianie siedlemińscy swego długoletniego proboszcza ks. Gibasiewicza. Urodzony dnia 7 listopada 1867 r. w Sulmierzycach, ukończył studia gimnazjalne w Ostrowie. Chcąc poświęcić się stanowi duchownemu, pobierał nauki teologiczne najpierw w Monasterze, a po ukończeniu walki kulturnej w seminariach arcybiskupich w Poznaniu i w Gnieźnie. Po otrzymaniu święceń kapłańskich w roku 1893 powierza mu Władza Duchowna, już po pięciu latach pracy wikariuszowskiej w Pleszewie, w Szubinie i Kcynii, parafię w Siedleminie. Ks. Feliks umiał łączyć duszpasterstwo z pracą naukową. Interesował się szczególnie pradziejami Wielkopolski i położył niemałe zasługi około ich zbadania. Obchodząc systematycznie pola po orce, badał pobliskie i dalsze piaśnice i żwirowiska. On to pierwszy zwrócił uwagę na szereg mogił kamiennych z późnego okresu rzymskiego, znanych powszechnie jako mogiły typu siedlemińskiego. Jego zasługą jest również naukowe zbadanie pieców do wytapiania żelaza z czasów około Narodzenia Chrystusa. Jemu wreszcie zawdzięcza też nauka odkrycie pierwszej w Wielkopolsce studni z okresu wczesnohistorycznego. Cechowała go wielka skromność i uprzejmość. Będąc już mocno cierpiący, w ciężkich bardzo warunkach finansowych przebudował w ostatnich dwóch latach swego życia dom Boży. Odszedł do wieczności dnia 21 grudnia 1930 r.