Ks. dr Jerzy Kozłowski (1883 - 1932)
Nie doczekał się starości, mimo że postawa jego zewnętrzna była wyrazem siły i zdrowia. Zmarł 5 sierpnia 1932 r. w pełni męskiego wieku, po skończonym 50 roku życia a 26 roku pracy kapłańskiej. Urodzony dnia 1 stycznia 1883 r. w Kraśnicy, w ziemi Kaliskiej z ojca Antoniego i matki Heleny z Jaczyńskich, nauki średnie pobierał w gimnazjum w Inowrocławiu a nauki teologiczne w Seminarium Duchownym w Poznaniu i Gnieźnie. Z powodu zbyt młodego wieku nie mógł przyjąć równocześnie z kolegami swymi święceń kapłańskich, poszedł więc za zgodą Władzy Duchownej na dalsze studia do Fryburga w Badenii. Ukończył je doktoratem św. teologii, napisawszy rozprawę naukową o św. Bernardzie. W wolnych chwilach jeździł z Fryburga na pracę duszpasterską do wychodźców z Polski w zachodnich Niemczech. Gdy wrócił do kraju uczęszczał jeszcze przez pewien czas na wykłady uniwersyteckie w Krakowie, a następnie objął wikariat w Smolicach pod Kobylinem. Wkrótce powołany na posadę mansjonarza przy Farze Poznańskiej, pozostaje na tym stanowisku przez 9 lat. Gdy w 1919 roku potrzeba było dla nowopowstających polskich gimnazjów nauczycieli religii, zgłosił się do szkolnictwa i otrzymuje posadę prefekta w państwowym gimnazjum matematyczno - przyrodniczym imienia Bergera w Poznaniu. Jako wychowawca młodzieży cieszył się poważaniem władz i przywiązaniem szczerym swoich uczniów. W gimnazjum poza godzinami obowiązkowymi przyjął dobrowolnie zarząd biblioteki uczniowskiej i prowadził ją sumiennie, strzegąc czytelnictwo młodzieży od szkodliwych wpływów złej książki. Obok pracy szkolnej znajdował czasu dużo na społeczne zajęcia i tak przez długi szereg lat był przewodniczącym w miejskiej komisji ubogich, spełniał obowiązki członka zarządu wydziału teologicznego w Towarzystwie Przyjaciół Nauk, był generalnym skarbnikiem Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary na Polskę, sędzią prosynodalnym i prezesem Koła Księży Prefektów. Powszechny otaczał go szacunek znajomych, świeckich i duchownych. Poznań pożegnał go okazałem nabożeństwem pogrzebowym w kościele farnym w dniu 8 sierpnia 1932. Zwłoki jego spoczęły dnia następnego w Górze pod Inowrocławiem w grobach rodzinnych.