Ks. Jan Rybka (1915 - 1995)
W dniu 25 września 1995 zmarł w Poznaniu ks. Radca Jan Rybka, w 81 roku życia i 49 roku kapłaństwa. Ks. Jan Rybka urodził się dnia 10.07.1915 roku w Wilkowyi z rodziców Franciszka i Józefy z domu Bugaj, rolników. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Wilkowyi a maturę uzyskał w Państwowym Gimnazjum w Jarocinie w 1936 r. W tym też roku wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Wybuch II wojny światowej w 1939 przerwał studia. W czasie okupacji najpierw pracował jako technik, następnie aresztowany odsiaduje: Poznań - Fort VII, Żabikowo i Mathausen do 05.05.1945 r. W sierpniu 1945 roku wraca do Seminarium, by kontynuować przerwane studia. Święcenia kapłańskie otrzymuje 02.06.1946 r. Praca duszpasterska to parafia farna w Gnieźnie i od lutego 1947 farna w Inowrocławiu, gdzie był wikariuszem. Następnie od 01.10.1948 był substytutem w parafii Lutynia-Sośnica a od października 1949 był też substytutem w parafii Łabiszyn. Od 15.12.1949 został administratorem parafii Morzewo, gdzie przepracował 30 lat do 31.07.1980, przechodząc w stan spoczynku. W dniu 23.04.1970 Ks. Kardynał Prymas Stefan Wyszyński odznaczył ks. prob. Jana Rybkę godnością Radcy Duchownego ad honores w uznaniu zasług za wieloletnie posługiwanie kapłańskie mimo wielorakich cierpień i nieludzkich katuszy w hitlerowskich obozach koncentracyjnych w 25 lecie uwolnienia z obozu. W czasie duszpasterzowania w Morzewie zabiegał o dobre spełnianie praktyk religijnych parafian, co objawiło się w przystępowaniu do sakramentu pokuty uczestnictwu we Mszy św. także w dni powszednie i częstym przystępowaniu do Komunii św. Troska o dobro dusz sprawiła, że z terenu parafii Morzewo została wydzielona, w 1962 roku, parafia w Dziembowie. Ks. Radca troszczył się też o sprawy materialne parafii. Troska ta przejawiała się najpierw w odbudowie ze zniszczeń wojennych: plebanii, a w kościele: wprawieniu witraży, remont organów, ufundowaniu dzwonów (w czasie okupacji zabrano dzwony), dwukrotnym malowaniu, przykryciu wieży kościelnej blachą i otynkowaniu kościoła. Została także pobudowana organistówka. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Poznaniu razem z siostrą i siostrzenicą. Koniec życia naznaczony był też cierpieniem - trzeba było amputować nogę, przeżył śmierć swej siostry i siostrzenicy. Pogrzeb ks. Radcy odbył się w dniu 28 września 1995 w Wilkowyi, Mszy św. koncelebrowanej i obrzędom pogrzebowym przewodniczył Ks. Biskup Stanisław Gądecki. Kazanie podczas Mszy św. wygłosił ks. Marian Grobelski, Dziekan dekanatu Wysoka. W obrzędach pogrzebowych uczestniczyło 43 kapłanów./Ks. Marian Grobelski dziekan/