Ks. Kazimierz Bukalski (1876 - 1931)
Urodził się dnia 9 lutego 1876 roku jako syn przemysłowca w Strzelnie. Uczęszczał do gimnazjum w Trzemesznie, Wągrowcu i Dramburgu. Studia teologiczne odbył w seminarium w Poznaniu a następnie w Gnieźnie, gdzie otrzymał święcenia 1904 roku. Pierwszą jego posadą był wikariat w Gostyniu, skąd po 7 i pół letniej pracy powołał go J. E. Prymas Dalbor na administratora do Krobi, gdzie przez 12 i pół roku spełniał obowiązki proboszcza. Następnie obejmuje probostwo w Łobżenicy, gdzie tylko przez 3 i pół roku spełnia obowiązki, ponieważ rozpoczęła się tutaj przykra i długotrwała choroba, która zniewoliła go do opuszczenia Łobżenicy i przejęcia z woli Władzy Duchownej stanowiska skromniejszego w Łagiewnikach pod Gnieznem. Lecz i tutaj zniewolony jest skutkiem dalszego postępu choroby już po jednym roku ustępuje i przenosi się do domu księży emerytów w Gnieźnie. Był to niezmordowany pracownik w konfesjonale, cichy i skromny sługa Boży, zawsze do usług gotowy, pełen uprzejmości w załatwianiu wszelkich spraw, niezmiernie hojny wobec biedy i nędzy, która znając jego litościwe serce, do niego licznie się zbliżyła. Umarł dobrze przygotowany 26 grudnia 1931 roku w 27 roku kapłaństwa. Ciało jego przewieziono do Strzelna, gdzie go liczne grono konfratrów oraz rzesze parafian strzelińskich odprowadziły na wieczny spoczynek. /na podstawie: Kościelnego Dziennika z 1931./