Ks. Klemens Gluth (1883 - 1937)
Ks. Klemens Gluth urodził się w Bydgoszczy 9 listopada 1883 r. jako syn nauczyciela Teodora i Tekli z Gudawskich. Po zdaniu matury w gimnazjum klasycznym w Bydgoszczy 11 marca 1902 roku udaje się na uniwersytet do Monachium, gdzie zapisuje się na wydział medycyny uczęszczając jednocześnie na wykłady teologiczne, na który to fakultet po półrocznych studiach przechodzi całkowicie. W roku 1903 wstępuje do Seminarium Duchownego w Poznaniu, potem do Gniezna, gdzie 10 lutego 1907 r. otrzymuje święcenia kapłańskie. Od października 1906 roku do końca roku 1910 oddaje się dalszym studiom teologicznym i filozoficznym na Uniwersytecie Monasterskim, tam też zdaje egzamin kwalifikacyjny na wyższego nauczyciela. Powróciwszy do diecezji, spełnia urząd wikariusza w Wschowie od 15 stycznia do 31 lipca 1911, a od 1 sierpnia 1911 do 1 sierpnia 1913 jest czynny jako prefekt przy seminarium nauczycielskim w Rawiczu. Dnia 1 września 1913 zostaje powołany na wikariusza do Pszczewa, później do Lwówka, po czym 1 lutego 1914 otrzymuje probostwo w Krzycku Małym, miejscowości położonej w pasie nadgranicznym w pow. leszczyńskim, gdzie go w roku 1919 niemiecki ,,Grenzschutz" aresztuje i trzyma przez półtora roku jako zakładnika najpierw w Lesznie, a później w Żeganiu. Dnia 1 maja 1924 powołuje go Władza Duchowna na administratora później proboszcza kościoła w Kolniczkach w dekanacie Nowomiejskim. Na stanowisku tym pozostaje przez lat 13, aż go bolesna choroba przykuwa do łoża, którą znosi z cierpliwością przeszło rok cały aż do chwili śmierci, która nastąpiła 18 grudnia 1937 r. W cieniu parafialnego kościółka w Kolniczkach złożono 22 listopada 1937 r. na wieczny spoczynek zwłoki proboszcza ks. K. Glutha. Delikatność w obejściu, uczynność w posługach duszpasterskich, a zwłaszcza skromność, zaznaczona też i w ostatniej jego woli, by na pogrzebie nie wygłaszać mowy pogrzebowej, była cechą dodatnią zmarłego kapłana.