Ks. Mieczysław Alfons Meissner (1877 - 1938)
Urodził się 23 października 1877 roku w Emowie, w parafii Kruszwickiej, jako syn powstańca z roku 1863 Wojciecha i matki Kazimiery z d. Hundt. Z domu rodzicielskiego wyniósł patriotyzm, który cechował całe jego życie. Do gimnazjum uczęszczał w Gnieźnie i w Poznaniu (św. Marii Magdaleny), które ukończył zdając egzamin dojrzałości 9 marca 1900 r. Studia teologiczne odbywał w Poznaniu i w Gnieźnie, gdzie dnia 13 grudnia 1903 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Andrzejewicza. Po wyświęceniu z dniem 1 stycznia 1904 posłała go Władza Duchowna na wikariusza do Babimostu. Przez trzy prawie lata był prawą ręką złożonego niemocą proboszcza swego, ks. dziekana i radcy Schwaba, spełniając wszelkie czynności duszpasterskie a także walnie pomagając w administracji parafialnej. Z dniem 1 października 1906 r. powołany został na wikariusza przy kościele metropolitalnym w Poznaniu, a 1 lipca 1907 na penitencjarza i kaznodzieję przy tymże kościele. W tym to czasie rozpoczyna się jego praca społeczna i charytatywna, mianowicie w instytucji tzw. "Caritas" w Poznaniu. Dnia 15 lutego 1911 mianowanym zostaje gremialnym kanonikiem Kolegiaty ad Sanctam Mariam Magdalenam w Poznaniu, skąd przy końcu roku 1911 otrzymawszy prezentę, udaje się na probostwo w Środzie. Tutaj znajduje ks. Meissner obfite pole, by wykazać duszpasterskie i społeczne uzdolnienie swoje, szczególnie jako mówca kościelny. Opiekuje się szczerze ubogimi i sferą robotniczą. Gdy nadeszła chwila narodowego wyzwolenia, wybrano ks. Meissnera prezesem Rady Ludowej w Środzie. Z jego inicjatywy wyruszyły kompania średzka i kórnicka na pomoc przy oswobadzaniu Poznania z rąk niemieckich. W czasie plebiscytu śląskiego udał się na Śląsk i ochotnie współpracował nad przyłączeniem tej prastarej dzielnicy polskiej do Rzeczypospolitej. Był również współtwórcą kolonii robotniczej w parafii średzkiej. Za swój najwznioślejszy obowiązek uważał ks. Mieczysław Meissner odnowienie i przyozdobienie starożytnej kolegiaty w Środzie biorącej swój początek już w XI wieku. Dzieło to udało mu się przeprowadzić pomyślnie do końca, tak iż kościół Średzki można dzisiaj zaliczyć do rzędu najpiękniejszych kościołów Archidiecezji Poznańskiej. W dniu 1 kwietnia 1936 r. opuszcza po ćwierćwiekowym pobycie Środę i obejmuje parafię w Grabowie nad Prosną. I tutaj ks. Meissner pracuje wydatnie odnawiając w krótkim czasie kościół poklasztorny i zakładając ochronkę parafialną dla najuboższych dzieci. Jako organizator powstania w powiecie Średzkim spoczął w Środzie, na cmentarzu pod pomnikiem powstańców. W pogrzebie jego, tak w Grabowie jak i w Środzie, brały udział wielkie tłumy wiernych oraz liczny zastęp kapłanów konfratrów i sióstr zakonnych.