Ks. Wacław Błażejczyk (1900 - 1938)
Urodził się w Krotoszynie 10 września 1900 roku. Do gimnazjum uczęszczał w swym mieście rodzinnym, gdzie też w 1920 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Studia teologiczne odbywał w Poznaniu i Gnieźnie. Wyświęcony w 1926 roku na kapłana, został powołany na wikariusza przy bazylice gnieźnieńskiej. W roku 1928 otrzymał nominację na administratora parafii tumskiej i podkustosza katedralnego. Na stanowisku tym przebywał aż do swej śmierci, która nastąpiła 24 stycznia 1938 roku. Dusza czysta, jak u małego dziecka, powołanie duchowne najrzetelniejsze, wiara i pobożność gorąca, wierność i gorliwość w pełnieniu obowiązków tak wielka, jak wysokie a proste jej pojęcie - oto zbiór cnót, jakimi jaśniał w całym nie długim swym życiu, a które mu torowały drogę do serca tych wszystkich, wśród których i dla których pracował. Ks. Wacław nie ograniczał swej pracy do terenu ściśle kościelnego. Przez blisko 7 lat był kapelanem harcerskich Drużyn żeńskich na odcinku gnieźnieńskim, a od samego początku swego pobytu w grodzie Lecha pracował jako katecheta w tutejszej szkole handlowej. Obok pracy przy katedrze ta praca około młodzieży była najbardziej przez niego umiłowaną - musiał w niej widzieć Boży siewca, pracę zasiewu i zasiewał też, aż wreszcie Bóg powołał go do nieba. Że nie na darmo i nie dla niewdzięcznych pracował, dowiódł choćby jego pogrzeb, który był wspaniały i wprost imponujący nieprzeliczonym tłumem i głęboką powagą. /na podstawie: Kościelnego Dziennika z 1938./